ραβδοδίαιτος

-ον, Α

(για τον ζωγράφο Παρράσιο και ως παρωδία τού αβροδίαιτος) αυτός ο οποίος ζει με τα έσοδα που τού παρέχει το ζωγραφικό ραβδί, δηλαδή η σιδερένια καρφίτσα ή το αιχμηρό σιδερένιο εργαλείο τα οποία χρησιμοποιούσαν στην εγκαυστική ζωγραφική.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥάβδος + -διαιτος (< δίαιτα), πρβλ. λιτο-δίαιτος].